Deprem
“Depremleri ruhunda hisseden insanlığa…”
Sen bilmezsin ama ben ne depremler geçirdim.
Sallandıkça sallandım artçılarla büyüdüm.
Çökmüş olan kalbimin içinden kurtarıldım
Çaresizdim, güçsüzdüm sesimi duyan oldu.
Onlar kurtardı beni, beni benden kurtardı.
Bilmeden tekrar doğdum, ağlamaklı dünyaya
Ağlamıyordum; çünkü olanı bilmiyordum
Yürüdüm etrafıma, yavaşça durakladım
Duygularımı akan her damlayla yok ettim.
Oyuncağım yapmıştım, yaşanmış korkuları.
Sanmayınız ki isyan… Tekrardan filizlendim.
Kabul biraz eksildim; ama güçle güçlendim.
Artık depremlerimi hissedebiliyorum.
Derslerimi alan bir depremzedeyim şimdi
Ahmet Alper
20on
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Teşekkürler